XCM World Cup 2023 Finale Ligure: een marathon met heuse enduro-trails

De beroemde Italiaanse badplaats Finale Ligure was zondag gastheer van de tweede manche van de nieuwe wereldbeker mountainbike marathon. Wij waren erbij, en zoals verwacht was het geweldig …

Toen we hoorden dat Finale Ligure gastheer zou zijn van een manche van de gloednieuwe wereldbeker marathon, waren we natuurlijk enthousiast en wilden we dat voor geen goud ter wereld missen. En de dag overtrof onze verwachtingen! De deelnemers werden inderdaad getrakteerd op fantastische landschappen, veel hoogteverschil, maar ook op enkele echte enduro-porties … Genoeg om alle clichés over de marathon te verbrijzelen. Kom op, laten we de draad van deze bijzondere dag weer oppakken:

De oude binnenstad van Finalborgo zien ingenomen worden door XC-fietsen met stuurborden is niet gebruikelijk in deze regio die wereldwijd bekend staat om zijn enduro-aanbod. Het mondiale endurowereldje strijkt hier al tien jaar neer. En er zijn natuurlijk de befaamde 24 uur van Finale, verreden op het Manie-plateau iets verderop (in dit artikel vertellen we meer over deze bestemming), maar vandaag is het niet meer of minder dan de wereldbeker MTB marathon die hier zal gereden worden!

Er staat dan ook schoon volk aan de start. Zo zien we Fabian Rabensteiner, de winnaar van de eerste manche in Nove Mesto, de Belg Wout Alleman die de wedstrijd in Tsjechië leidde voordat hij ten val kwam en moest opgeven, de Fransman Hugo Drechou die in 2022 de Roc Marathon won en vele andere bekende marathonrenners zoals Samuele Porro, Martin Stosek, Hector Paez Leon, enz. Voormalig wereldkampioen Andreas Seewald moest er ook bij zijn, maar hij moest forfait geven wegens ziekte.

Niet minder dan 100 kilometer, 3760 hoogtemeters en zes grote beklimmingen wachten er op de deelnemers. Dus alles is goed om een ​​maximum aan reparatiemateriaal en voedsel mee te kunnen nemen, van de frametas in bikepacking-stijl tot de veelheid aan gels die op de bovenbuis zijn geplakt. Bevoorradingen en technische assistentie – voor degenen die deze ter beschikking hebben – zullen essentieel zijn …

Om 8 uur stipt gaat de wedstrijd van de mannen van start!

De eerste kilometers gaan vals plat omhoog over de weg en worden geneutraliseerd. Maar het zal niet lang duren of er zal serieus geklommen moeten worden … en lang!

Vijf minuten na de mannen gaan ook de vrouwen van start. Er staan slechts een veertigtal rensters aan de start, onder hen de Bosnische Lejla Njemcevic, de winnares van de eerste manche in Nove Mesto, de Litouwse Katazina Sosna, de Zwitserse Janina Wust, de Italiaanse Eva Lechner en de Franse rensters Margot Moschetti en Estelle Morel.

52 minuten, 17 kilometer en 900 meter hoogtemeters later tonen de leiders in de wedstrijd hun gezicht.

Ze hebben er de lange klim opzitten en zijn met 8: Wout Alleman, Andreas Miltiadis, Hector Paez Leon, Diego Arias Cuervo, David Gysling, Daniel Geismayr, Martin Stosek en Lorenzo Samparisi.

Een enorme uitgerekte groep achtervolgers volgt twintig seconden verderop. Onder hen ook twee kandidaten voor de overwinning: Fabian Rabensteiner en Hugo Drechou.

De renners krijgen enkele honderden meters ‘rust’ op de weg alvorens een kilometerslange singletrack in te duiken.

De setting is prachtig, maar vergis je niet …

… het is fysiek erg zwaar en dit is nog maar het begin! Het is nog vrij vroeg en hier in de bergen bedraagt de temperatuur maar 15 graden, maar later op de dag zou de thermometer vlot naar bijna 30 graden stijgen!

Aan kilometer 20 komt er bij de eerste tech zone een einde aan de singletrack. Dit is het begin van een lang breed stuk, eerst dalend en dan weer (steil) stijgend.

Acht kilometer verder wordt het hoogste punt van de route bereikt (1000 meter hoogte): de verlaten NAVO-basis van waaruit vele enduro-tracks vertrekken.

In dit stadium van de wedstrijd, aan kilometer 29, is het nog steeds Wout Alleman die de kopgroep leidt, terwijl Fabian Rabensteiner langzaam wat van zijn achterstand goedmaakt.

Bij het verlaten van de basis beginnen de renners aan de eerste enduro-trails die ze deze zondag moeten trotseren. Voor degenen die het gebied kennen, het gaat om de trails Crestino, Cravarezza en het begin van Supergroppo, waarvan ze het einde in het tweede deel van de wedstrijd zullen tegenkomen.

De renners beginnen nu aan een lange lus die moeilijk toegankelijk is, en dus houden we even halt om de eerste vrouwen op te wachten. Daar rijdt de Duitse Adelheid Morath alleen aan de leiding.

Het duo Lejla Njemcevic en Estelle Morel volgt op meer dan twee minuten.

Bergen en bossen zijn prima, maar een wedstrijd in en rond Finale moet ook prachtige uitzichten op zee bieden. En daarvan konden we in de tweede helft van de race genieten!

En nog maar eens kregen de renners een enduro-trail voor de wielen, dit keer de trail met de naam Mao Crest, die een paar jaar geleden nog op het programma stond van een manche in de Enduro World Series …

We zijn aan kilometer 70 en de vijfde vermelde beklimming van de dag heeft zojuist grote schade aangericht, aangezien we in de verte één enkele renner zien opduiken.

Het is Martin Stosek. De Tsjech heeft met nog 30 kilometer te gaan een voorsprong van zo’n 30 seconden.

Hij wordt echter al snel ingelopen door de Colombiaan Diego Arias Cuervo.

Fabian Rabensteiner volgt als vierde, maar zal wat verderop zijn ploegmakker Wout Alleman passeren en de jacht openen op het duo voor hem.

Kilometer 90: de renners hebben er de zesde en laatste grote beklimming opzitten. Hop, nog tien kilometer overwegend dalen met daarin nog een laatste klein bultje en het zit erop.

Alleen zijn we vergeten te zeggen dat het om een technische enduro-afdaling gaat. Een formaliteit voor de ene, een ware beproeving voor de andere.

Een paar honderd meter verder staan ​​we weer versteld!

De laatste bult is genomen en met een snelle blik naar rechts kunnen we Finalborgo beneden onder ons zien liggen. Nog goed twee kilometer tot de meet.

Het wordt geen sprint zoals in Nove Mesto, want het is Diego Arias Cuervo die solo over de meet rijdt en al de tijd heeft om zijn armen in de lucht te steken en van de overwinning te genieten.

De Colombiaan haalde het in een tijd van 4u44’ en is de enige die een gemiddelde haalde van meer dan 21 km/u in deze wereldbekermanche van Finale Ligure. “De race was echt zwaar. Ik zag af op de vele en erg moeilijke beklimmingen. Ik verhoogde het tempo rond kilometer 60 en wist erna enkele plaatsen op te schuiven op de lange beklimming. Daarna kon ik de rest losgooien en mijn voorsprong uitbouwen, waardoor ik kon winnen. Dit is, na mijn zilveren medaille tijdens het WK op Elba in 2021, mijn tweede beste prestatie ooit! “

Martin Stosek eindigde iets meer dan een minuut later als tweede.

Prachtig beeld: Samuele Porro en Fabian Rabensteiner, landgenoten en teamgenoten bij Wilier-Pirelli, komen hand-in-hand over de streep. Maar de leider in het algemeen klassement bleek een banddikte voorsprong te hebben aangezien hij de derde tijd kreeg en daarmee het podium vervolledigde. Rabensteiner behoudt zijn eerste plaats in het algemeen klassement na de eerste twee manches van de wereldbeker.

Ook op de vijfde plaats eindigde met Diego Rosa een Italiaan.

Wout Alleman had graag zijn desillusie van Nove Mesto uitgewist, maar met een pols die nog niet 100% is, is een zesde plaats meer dan schitterend.

De Zwitser Casey South werd zevende, terwijl de Duitser Jakob Hartmann de snelste sprint in de benen had voor rang acht. De Tsjech Marek Rauchfuss en de Zwitser Marc Stutzmann maken de top tien compleet.

Het podium van de mannen: Martin Stosek (2de), Diego Arias Cuervo (1ste) en Fabian Rabensteiner (3de).

Bij de vrouwen reed de Duitse Adelheid Morath bijna van start tot finish aan de leiding en ze won dan ook verdiend in een tijd van 5u55. “Ik denk dat dit de zwaarste race uit mijn carrière was, het was superzwaar. Het was heel technisch, zo steil en zo vermoeiend, maar ook zo prachtig. Ik voelde me goed en probeerde op de eerste klim iets te forceren en dus had ik na tien kilometer al een mooie voorsprong te pakken. En die kon ik vasthouden tot het einde. Het betekent veel voor me dat we nu een volwaardige wereldbeker MTB-marathon hebben. Het is een grote stap, dus ik ben erg ontroerd om te winnen. Ik zal me deze dag voor de rest van mijn leven herinneren!”

De Bosnische Lejla Njemcevic, die in Nove Mesto won, moest nu tevreden zijn met de tweede plaats op net iets minder dan 4 minuten van Morath. Ze behoudt wel de leiding in de tussenstand van de wereldbeker na twee van de vier manches.

Spannender was het voor de derde podiumspot. De Franse Estelle Morel had enkele kilometers voor de finish nog een minuut voorsprong op Vera Looser, maar de Namibische haalde haar toch nog bij en klopte Morel in een zeer krappe sprint: het verschil op de streep bedroeg slechts een honderdste van een seconde … De Mauritiaanse Kimberley Le Court de Billot maakte de top vijf compleet.

Het podium van de vrouwen: Lejla Njemcevic (2de), Adelheid Morath (1ste) en Vera Looser (3de).

We zijn in Italië en dus kon de pastaparty niet ontbreken. Deze ging door in het klooster van Finalborgo. Buon appetito!

Uitslagen wereldbeker MTB-marathon Finale Ligure 2023:

Mannen:

[gview file=”https://www.vojomag.com/app/uploads/2023/06/XCM-WC-2023-Finale-Ligure-ME.pdf”]

Vrouwen:

[gview file=”https://www.vojomag.com/app/uploads/2023/06/XCM-WC-2023-Finale-Ligure-WE.pdf”]